رباعی از ابوسعید ابوالخیر

گر در یمنی چو با منی پیش منی

گر پیش منی چو بی منی در یمنی

من با تو چنانم ای نگار یمنی

خود در غلطم که من توام یا تو منی

======================

 دنیا رهی، بهشت منزلگاهی

این هر دو به نزد اهل معنی کاهی

گر عاشق صادقی ز هر دو بگذر

تا دوست ترا به خود نماید راهی

======================

آنجا که ببایی نه پدید گویی

آنجا که نبایی از زمین بر رویی

عاشق کنی و مراد عاشق جویی 

اینت خوشی و ظریفی و نیکویی

======================

ای الهی که گشاینده ی هر بند تویی

بیرون ز عبارت چه و چند تویی

این دولت من بس که منم بنده ی تو

این عزت من بس که خداوند تویی 

======================

بازآ بازآ هر آنچه هستی بازآ

گر کافر و گبر و بت پرستی بازآ

این درگه ما درگه نومیدی نیست

صد بار اگر توبه شکستی بازآ

======================

در دیده بجای خواب آبست مرا

زیرا که بدیدنت شتابست مرا

گویند بخواب تا به خوابش بینی

ای بی خبران چه جای خوابست مرا

======================

یا رب ز کرم دری برویم بگشا

راهی که درو نجات باشد بنما

مستغنیم از هر دو جهان کن به کرم

جز یاد تو هر چه هست بر از دل ما

======================

چون نیست ز هر چه هست جز باد بدست

چون هست ز هر چه نیست نقصان و شکست

انگار هر چه هست در عالم نیست

پندار که هر چه نیست در عالم هست 

======================

گر طالب ره حق شوی ره پیداست

او راست بود با تو، تو گر باشی راست

وانگه که به اخلاص و درون صافی

او را باشی بدان که او نیز تراست

======================

سرمایه ی عمر آدمی یک نفسست

آن یک نفس از برای همنفسست 

با همنفسی گر نفسی بنشینی

مجموع حیات عمر آن یک نفسست